Krzywe? - to proste! - epicykloida






Geocentryczny system ptolemejski

Aby móc w pełni skorzystać z tej strony musisz mieć zainstalowane oprogramowanie Java.
Najlepiej wejść na tą stronę www.java.com i najpierw sprawdzić czy masz ten program (czy najnowszą wersję).



Regulując suwakami, które odpowiadają promieniom dużego i małego koła, możemy otrzymać najrozmaitrze epicykloidy.

W zależności od stosunku K = R/r otrzymujemy krzywe o różnych kształtach.
Dla K = 1 otrzymujemy kardioidę
Dla K = 2 otrzymujemy nefroidę

Dlaczego tak dużym zainteresowaniem uczonych cieszył się problem poruszających się kół? Według mnie wynika to z astronomicznych teorii budowy wszechświata. W starożytności powstał system obracających się sfer niebieskich, na których były "zawieszone" planety. Jednak dokładne obserwacje Hipparcha (~ 140 p.n.e.) wykazały rozbieżności w teorii. Problem ten "rozwiązał" Ptolemeusz (~ 120 p.n.e.). Wprowadził epicykle, gdzie środki obrotów planet umieścił w innym miejscu niż środek Ziemi. Dobrał tak promienie, prędkości, punkty stałe i nachylenie kół, że otrzymał "dobrą teorię" ruchu planet. Swoją pracę opublikował w "Almageście". W dziele tym Ptolemeusz podał szczegółowy opis systemu dla każdej planety i zamieścił tablice, z których można było odczytać informacje o ruchach cial niebieskich. Przez setki lat "Almagest" był przewodnikiem astronomów i żeglarzy. Ciekawostką jest, że dzieło to do tej pory nie zostało przetłumaczone w całości na język polski (macie historyczną szansę!).

Teorię ptolemejską zdetronizował Mikołaj Kopernik, który udowodnił heliocentryczną teorię budowy wszechświata ("O obrotach sfer niebieskich" 1543 r.).

strona główna wstecz 2