Nowa Zelandia

Nowa Zelandia (ang. New Zealand, język maoryski Aotearoa - Kraj Długiej Białej Chmury) - państwo wyspiarskie, położone na południowo-zachodnim Pacyfiku i składające się z dwóch głównych wysp (Północnej i Południowej) oraz szeregu mniejszych wysp, w tym Wyspy Stewart i Wysp Chatham. Archipelag Nowej Zelandii jest najdalej na południe wysuniętą częscią Oceanii, na południowy wschód od Australii. W skład Nowej Zelandii (a dokładnie w skład Commonwealth realm Nowej Zelandii, czyli są to terytoria stowarzyszone lub zależne Nowej Zelandii, ale wchodzące wraz z nią w skład wspólnej domeny królewskiej tudzież królestwa stowarzyszeniowego, połączonego unią personalną ze Zjednoczonym Królestwem i innymi Commonwealth realms) wchodzą również Wyspy Cooka i Niue, które są samorządne, oraz Tokelau i Dependencja Rossa.


Nazwa


Odkrywca Nowej Zelandii, żeglarz holenderski Abel Tasman, nazwał ją "Staaten Landt", tzn. Ziemia Stanów, na cześć ówczesnych Stanów Generalnych. Nazwa "Nieuw Zeeland" - Nowa Zelandia, pojawiła się 23 lata później na mapie holenderskiej z 1665. Pochodzi ona od nazwy prowincji holenderskiej Zeeland.






Zatoka fok